Een post verjaardag note + wat waterpret!

Een kleine note, deze blog bestaat uit 2 delen. Het eerste deel is geschreven op 10mei maar uit pure luiheid en ontevredenheid over het verhaal niet gepost. Het tweede deel is geschreven vandaag op 20mei. Enjoy!;)

Hallo Iedereen

Allereerst wil ik iedereen bedanken die zo lief is geweest om me op me verjaardag een een kaartje te sturen, berichtje achter te laten of een mailtje te schrijven. Toen ik wakker werd en ik zag dat ik heel veel nieuwe berichten had in me inbox voelde ik me toch echt even jarig, en das een fijn gevoel!

Op me 20e verjaardag heb ik heerlijk gerelaxed. S’ochtends nadat ik dus alle leuke en lieve berichtjes had gelezen ben ik naar de boekenwinkel gefietst. Heb daar de NY Times van 7 Mei gekocht, en terwijl ik van me heerlijke cappuccino genoot, las ik in de krant dat Sarkozy tot nieuwe Franse president verkozen is. Vond Royal een veel leukere naam! Vervolgens heb ik voor de zoveelste keer de honkbalboeken afdeling bewonderd waarna ik naar huis ben gefietst voor een frisse duik in het zwembad. De afgelopen 2 weken heb ik “een frisse duik in het zwembad” helemaal in me routine verwerkt, en het is werkelijk zo’n luxe dat ik met 100 passen een mooie sierlijke duik kan nemen, waarna ik in 1x onderwater naar de overkant zwem (en vervolgens compleet buiten adem ben ;)). Anyway, maandag was de warmste dag van het jaar tot nu toe, de 96 graden Fahrenheit was bereikt en is omgerekend 35 graden Celsius, (reken maar na: -32 x 5/9!) Oftewel, zo warm dat je op de fiets constant op het punt staat om een waterval van zweet van je lichaam te laten gaan. Alles moet daarom rustig, misschien is het daarom dat de mensen in Davis zo sloom fietsen.

Helaas was op mijn verjaardag, me roomie, Roder, aan het rondreizen met zijn Pa. Dus in het huis voelde ik me een beetje alleen, vandaar ook dat ik al had besloten om die avond naar de Rivercats te gaan, het honkbal team onder de A’s, en met de bus zo bereikt. Vivian, een australische vriendin van me, wou ook wel graag mee dus zijn we met zijn tweeen naar het stadion gegaan. De wedstrijd was leuk, eindelijk zag ik weer een winnende wedstrijd, 6-0 eindstand, en ik had 1e rij kaartjes! Wel bij aan het einde van het infield maar toch zat ik maar 10m van de eerste honkman af! (wat een kerel trouwens, liep hij voorbij met 3uit en de bal in zijn hand, schreeuwde ik: “He Daric, Its my birthday, throw me the ball!” Gaf hij de bal aan een klein 10-jarig jochie! WERKELIJK BELACHELIJK!)

Me verjaardag eindigde wel op een zure noot (als je dat zo zegt). Op de terugweg met de bus, merkte ik na het uitstappen dat ik me portomonee niet meer had. Had de bus gebeld, maar tevergeefs. Of ik ben in de bus gerold, of hij was uit me zak gevallen en direct gegritst. Ik weet het niet, maar even zuur was het wel. Zoveel geld had ik er niet in zitten, maar het blokkeren en opnieuw aanvragen van al me pasjes duurt wel ff en is gewoon vervelend. Kortom: ben wel ouder geworden maar nog niet direct veel wijzer:P

Anyway, verder gaat ook alles wel prima. Ik had vorige week me mid-terms, en zijn volgens mij wel goed verlopen allemaal. Aankomend weekend is Whole Earth Festival weekend in Davis. Dan vieren ze het bestaan van aarde ofzo, haha, best wel een hippie feestje dus. Maar er schijnt gewoon heel veel buiten te doen zijn, en daarbij komen vrienden uit LA op bezoek, en komt Stefan uit Berkeley. Kortom, moet een gezellige boel worden dit weekend.

Ciao! Max


20 Mei - Bonjour Iedereen,

(Battle of the Bay: A’s – Giants)

Mensen, Ik leef nog! Niet dat ik dit zeg omdat ik al 2 week niks gepost heb, maar gister heb ge-raft op de American River. Het zat zo: Vrienden van mij hadden deze week voorgesteld om met zijn allen te gaan raften, en in eerste instantie wouden we dat via de school doen, maar omdat Outdoor Adventures al vol zat, zijn we zelf gaan zoeken naar een rafting bedrijfje wat ons de rivier op kan nemen.

(Verdorie, tis alweer 2-0 Giants)

Dus zaterdag ochtend vertrokken we met zijn 6-en. Roder (huisgenoot), James(Amerikaanse vriend), Sarah (zijn duitse vriendin), Nick (amerikaanse vriend) Vivian (Australische vriendin) en ik. Ondanks heel erg verkeerd te rijden, zijn we na 1,5 op plek van bestemming aangekomen, waar onze gids op ons wachtte en ons in zijn busje mee naar boven nam. Een half uur later gingen we de boot oppompen, deden we onze vessies aan, en kregen we onze instructies van onze gids, John. John was een grote kerel met de meest flauwe grapjes die de sfeer in de boot erg relaxed hield, maar gelukkig al 14 jaar aan het raften was en hij precies wist hoe hij ons als groep moest aan sturen.

(Zo! De A’s kunnen er maar niet doorprikken met fantastisch defensief spel van de Giants!)

De totale trip down the river was 14 mijl lang, dus 21 km, we deden er 4,5 uur over ofzo, maar wel met een lekkere lunchpauze tussendoor. Eerst waren er stroompjes en golfjes van classe I (wat betekent snel stromend water maar niet echt golven) en classe II (wat dus aardige golven kunnen zijn, die je boot nog net niet kunnen omkantelen). Doordat we een beetje rustig begonnen konden we wennen aan alle commando’s en genieten van de prachtige natuur om ons heen. Roder en ik zaten voorin de boot, en konden de hoge golven wel waarderen, en zaten zelfs een beetje te vragen om meer. En dat kwam, na 3 uur van de tocht begon het classe III gedeelte (gniffel gniffel). Klasse III kan je het beste omschrijven smallere waterwegen, harde stroomversnellingen, en golven zo hoog dat niet alleen een keidharde muur voor je bekkie krijgt, maar ook zo hoog dat wanneer je er verkeerd ingaat, je boot word omgegooid alsof het een rubber-dukkie is. Tegen die tijd mochten roder en ik niet meer voorin, want de andere twee amerikanen wouden ook eens in de golven beuken, nou en toen we bij Satan’s Chest aankwamen, een punt waar meerdere zijn gestrand, vlogen ze bijna al gillend uit de boot. Niet lang daarna hadden Roder en ik onze waardige plekken weer ingenomen zodat wij de rest van de klasse III golven konden opvangen voor de rest. En werkelijk: WAT EEN KRACHT HE! Ik was zo enthousiast over alles, dat op het moment dat je boven op een golf staat ik begon met schreeuwen van YEEEEEEAH, vervolgens maak je als boot een kleine duik naar beneden waar alweer de volgende muur van water klaar staat om keihard op je in te beuken. Oftewel, Maxie ging er met open mond de muur van water tegemoet. FANTASTISCH! Ik werd half van de zitje af geslingerd, maar ik had mezelf was ervoor klaar gezet, dus het ging prima. Zoals deze golf volgde er nog vele meer, en dankzij onze gids werden we er echt fantastisch door heen geloosd, zonder hem was ik al 8x dood geweest. En bijna op het laatst zei de gids, nou als jullie nog zwemmend door deze stroomversnelling willen moet je dat nu doen. Tja dus alle kerels springen de boot aan en gaan met voeten voor ons uit de stroming af, in de verte zien we een grote golf, maar geen idee hebbende van wat er achter allemaal is, dachten we ah een makkie. Nou wat ik dus niet doorhad was dat na de eerste hoge golf, direct 6 andere hoge golven volgden, dus na de eerste klap, ADEM IN, toen weer een klap, ADEM IN, toen weer een klap, ADEEE, BAM (sjit te laat!!!!), HELLU, BAM (hoeveel komen er nog??), & BAM (proest proest) & BAM (voorbij???). Maar eenmaal eruit was het wel fantastisch, onze gids die zat helemaal te lachen, hij wist namelijk wel dat er zoveel golven volgde, maar ook dat er geen rotsen zaten en dat alles dus wel veilig was. Maar wow, et water was ook super koud, maar het was ZOOO strak.

Aan het eind van de dag waren we helemaal uitgeput van de actieve dag, maar hadden we wel een super voldaan gevoel. Behalve dat ik ontzettend heb genoten van de beukende golven en veel waterplezier, was de natuur om me heen werkelijk fantastisch. California blijf me verbazen over wat het allemaal voor fantastische natuur te bieden heeft.

( HE HE, EINDELIJK 2-1 !!!)

Verder was vorig weekend het Whole Earth Festival, waarbij onze familie vrienden uit LA op bezoek kwamen. Nou het festival zelf was erg hilarisch, zoveel hippies op 1 plek heb ik nog nooit gezien, en iedereen deed gewoon zijn eigen ding. Ik had ook een vriend uit Berkeley op bezoek, Stefan, en dat was wel heel gezellig. Verder was ik weer met de kids aan het spelen wat al met al een met al een erg leuk weekend werd.

OJA trouwens, ik heb voor het eerst gereden! Ik had me permit op donderdag gehaald, en toen vrijdag namen Lori en Robert me mee in de auto, met alle kids achterin. Dus wij een beetje de parkeerplaats op en neer, ja het was wel een automaat, maar de eerste keer dat ik het gas indrukte schrok ik toch ff! Haha, vet gevoelig joh! Maar ik had erg veel plezier en na een half uurtje had ik de auto aardig door. Dus volgende week hoop ik wat meer te gaan rijden met Dean, vrienden uit Sacramento, om dan hier nog me rijbewijs te halen. Zou mooi zijn!

(Damnit tis alweer 3-1 Giants.....WHY!!!!)

In ieder geval heb ik het deze week nog een beetje druk met schoolwerk, paper inlevern, midterm toets, en dan is het nog 2-3 schoolweken en dan ben ik klaar. Jeetje, wat vliegt de tijd hier voorbij zeg, guess i’m having fun then;):D!

Liefs, Max
(Verdorie zeg, tis 4-1, 9e inning, kan het niet meer aanzien, denk dat ik maar eens een duik neem met 30graden!)